Portugalia Maj 2017 cz.V Fatima i Batalha

Późnym popołudniem opuszczamy Lizbonę obierając kierunek – Fatima.Sanktuarium fatimskie znane na świecie z objawień, przyciąga corocznie miliony pielgrzymów. Bazylika wykonana z białego kamienia z wysoką na 65 m. wieżą i ogromnym placem może pomieścić około 0,5 mln. wiernych.

Na przeciwległym krańcu placu, zostało zbudowane nowe sanktuarium.  Kościół Trójcy Przenajświętszej, który należy  do największych na świecie. Może pomieścić około 20 000 osób. Poza figurkami dzieci, które doznały objawień, jest również pomnik Jana Pawła II.

  Można też zobaczyć oryginalny rękopis trzeciej tajemnicy fatimskiej.

Jadąc na nadmorski kamping po drodze wstępujemy do oddalonego o około 30 km, małego miasteczka Batalha.

Nazwę, miasto zawdzięcza zwycięstwu nad Kastylijczykami. Zwycięska bitwa zapewniła na wieki niepodległość Portugalii i odbierana  jest przez nich, podobnie jak nasze zwycięstwo pod Grunwaldem.

Centralnym punktem miasta jest zespół klasztorny wraz z bazyliką, w której spoczywają król Jan I z żoną Filipą Lancaster, oraz ich potomkowie m.in. Henryk Żeglarz.

Jako, że klasztor jest pomnikiem zwycięskiej bitwy, złożone są tu prochy Portugalskich żołnierzy poległych w I wojnie światowej.

Z racji tej utworzono, tu Grób Nieznanego Żołnierza, przy którym trzymana jest warta honorowa. Patrząc na ażurowe ozdoby wykończenia trzeba uszanować i podziwiać włożony trud wykonawców i budowniczych.

Wychodząc z bazyliki zderzyliśmy się z wycieczką poganianą przez przewodniczę. W pośpiechu robili zdjęcia, słuchali jej komentarza i równie szybko powrócili do autobusu. Dotarło do nas, jaki mamy luksus zwiedzając indywidualnie.

A teraz dla ochłody jedziemy nad ocean odpocząć. Kamping w Quiaios leżący blisko oceanu okazał się dobrym miejscem na dwudniowy odpoczynek.

     Piaszczysta plaża i piękna rzeźba skał niespotykana dotychczas, zaskoczyły nas. Na niektórych skałach można było znaleźć ślady z odległej przeszłości.

Z żalem opuszczamy kolejne piękne miejsce i jedziemy do Porto.

Pyra i Sadzeniak

Koniec cz.V